با توجه به اینکه، در چند دهه اخیر بحث مهندسی زلزله در جهت شناخت بیشتر زلزله ها و تاثیرات مخرب آن ها بر سازه های ساخته شده در مناطق لرزه خیز پیشرفت چشم گیری داشته که منجر به تغییرات در آیین نامه های طراحی ساختمان در برابر زلزله گردیده است. در بعضی موارد سازه های طراحی شده بر اساس ویرایش های اولیه آیین نامه ها و استاندارد های لرزه ای در مقایسه با سازه های که با ویرایش های جدیدتر طراحی شده اند دارای مقاومت لرزه ای کمتر از حد مورد انتظار هستند. در نتیجه سازه های ساخته شده نیاز به مقاوم سازی دارند. در این مقاله بررسی کاهش خسارت لرزه ای قاب خمشی 6 طبقه معمولی فولادی با اضافه کردن دیوارهای پرکننده الوار چند لایه متقاطع مورد بررسی قرارگرفته شده است. سیستم مذکور با نرم افزار ABAQUS مدل سازی شده است. برای مدل سازی تیر و ستون فولادی با مشخصات فولادباتنش تسلیم 350 مگاپاسکال از المانS4R ، پنل های قائم الوار چند لایه متقاطع با المانC3D8R طبق آیین-نامه NDS2018 در نرم افزار مدل سازی شده است. مدل سازی تماس بین پنل قائم الوار چند لایه متقاطع با قاب فولادی با اختصاص رفتار از نوع Hard Contact در جهت عمود بر صفحات در تماس با هم و نوع Tangential در راستای مماسی دو صفحه با ضریب اصطکاک انجام شد. هم چنان فاصله بین قاب وپنل الوار چند لایه متقاطع جهت تغییرشکل براکت ها درهنگام زلزله درنظرگرفته شده است تانیروی زلزله را درطول لرزش بیشتر میرا نماید. رفتار قاب به کمک تحلیل دینامیکی افزایشی بررسی شده است. نتایج نشان داد که دیوار های پرکننده الوار چند لایه متقاطع نقش عمده درکاهش جابجایی نسبی بین طبقات وکاهش انواع خسارت سازه ای دارد. هم چنان نتایج نشان داد که با اضافه کردن دیوار های پرکننده الوار چند لایه متقاطع احتمال فروریزش سازه درخسارت های مختلف کاهش می یابد.

امروزه با گسترش روزافزون ساخت وسازهای بلند به عنوان نمادی از پیشرفت، ضرورت انتخاب سیستم های مقاوم مناسب جهت تحمل بارهای ناشی از زلزله و باد به شکلی بهینه و با توان جذب انرژی زیاد مورد توجه قرارگرفته است. دیواربرشی فولادی بیش از چهار دهه است که به عنوان یک سیستم مقاوم جانبی کارآمد مورد استفاده قرارگرفته است. در این مقاله ضریب اضافه مقاومت، ضریب شکل پذیری و ضریب رفتار این سیستم ها مورد بررسی قرارگرفته است. بدین منظور قاب های 7، 15 و 30 طبقه که دارای یک یا دو دهانه ی دیواربرشی فولادی هستند، تحت آنالیز استاتیکی غیرخطی، آنالیز دینامیکی خطی و آنالیز دینامیکی افزاینده ((IDA)) قرار گرفته اند. به منظور لحاظ کردن عدم قطعیت ذاتی موجود در زلزله از تحلیل دینامیکی افزایشی استفاده شده و 7 رکورد از زلزله های شدیدی که تاکنون رخ داده، انتخاب گردیده است. نتایج نشان داد که ضریب رفتار این سیستم در حالت حدی برای سازه های بلند برابر 8 و برای سازه های کوتاه و میان مرتبه در حدود 9 می باشد.

روش تحلیل مستقیم رویکردی جدید در طراحی پایداری سازه های فولادی به حساب می آید. این روش برخلاف روش طول موثر اثرات مرتبه دوم را با افزایش طول ستون در نظر نگرفته و در مقابل این اثرات با اعمال بار جانبی و کاهش سختی در محاسبات لحاظ می کند. در روش تحلیل مسقیم ضریب طول موثر برابر یک درنظر گرفته می شود. همچنین عیوب اولیه که به صورت جابه جایی گرهی در مورد گره و ناصافی و ناشاقولی در مورد عضو مطرح هستند، با مدل سازی مستقیم نقص و یا در صورت عدم امکان با اعمال بار فرضی در فرضیات طراحی لحاظ می شوند. همچنین بررسی رفتار غیرالاستیک و غیرخطی شدن های هندسی عضو با کاهش سختی عضو در ملاحظات طراحی درنظر گرفته می شود. در سازه های نفتی سنگین، به دلیل وجود بارهای ثقلی سنگین و همچنین طول زیاد ستون ها، اثرات مرتبه دوم در مقایسه با سازه های معمولی نمود بیشتری دارد. این مقاله با هدف بررسی و مقایسه پاسخ های تحلیل دینامیکی غیرخطی سازه های نفتی سنگین طراحی شده به روش تحلیل مستقیم و روش طول موثر با رویکرد ضوابط ANSI/AISC 360-10 انجام می شود.

برج های فرآیندی تحت عنوان مخزن های ذخیره عمودی از جمله سازه های صنعتی می باشد که نقش کلیدی در روند تولید مواد نفتی و مشتقات آن در پالایشگاه ها دارند. به دلیل آسیب پذیری این سازه ها در زلزله های گذشته و عدم وجود آیین نامه و روش معتبر جهت تحلیل لرزه ای این سازه ها، مطالعه ای بر روی رفتار لرزه ای یک نمونه برج فرآیندی به ارتفاع 26/5 متر واقع در پالایشگاه جزیره قشم در این مطالعه انجام شده است. از آن جایی که درنظرگرفتن فنداسیون صلب بدون اندرکنش خاک و سازه نشان دهنده پاسخ لرزه ای نزدیک به واقعیت نیست، مدلسازی این برج در نرم افزار اجزاء محدود Abaqus با درنظرگرفتن اثرات اندرکنش خاک و سازه انجام شده است. جهت مدلسازی خاک از مدل وینکلر استفاده شده و رفتار لرزه ای برج با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی و تحلیل دینامیکی افزایشی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و توابع شکنندگی برای ارزیابی آسیب پذیری در سطوح مختلف شدت های لرزه ای تولید شده است. در این بررسی خرابی های محتمل شامل خرابی بدنه و دامنه و همچنین واژگونی سازه مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به نمودارهای تحلیل دینامیکی افزایشی، هیچگونه کمانشی در جداره و دامنه برج قبل از وقوع واژگونی مشاهده نشده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد مود خرابی غالب برج واژگونی بوده که با توجه به منحنی شکنندگی به دست آمده برای سازه تا شتاب  g0/1 احتمال واژگونی برج صفر می باشد و برای شتابg 0/350 این احتمال کمتر از 20% است.